S.t.a.l.k.e.r. Mobile

S.t.a.l.k.e.r. Mobile . The Zone te beluisteren. U don t begrijpen op het eerste moment, verwoeste huizen in lege dorpen, bossen met geen dieren in het, gras duwen door het asfalt, schreeuwen van megafoons op checkpoint te bellen om terug te gaan, de geur van storm, van blikseminslag in twee stappen achter en smaak van bloed in de mond na de schok van de vortex, en je denkt dat dit de Zone, dat zag je en weet alles. Velen denken dat deze manier voor hun hele leven geen lange.

Ik was in gesprek met haar vele malen - mezelf op te drukken om de modder in twee stappen van de militaire patrouille, mezelf te verdedigen met graafwerktuig tegen pakje blinde honden, in delirium wonden Ik was met haar te praten. Wanneer u onder het dak van het bouwvallige pand liggen voor twintig uur, bang om te bewegen en de aandacht van onzichtbare schepsel zwermen en kreunen trekken er zijn hieronder niet veel opzichten niet gek om te gaan. Kolya Klin, gemalen door whirlgig bij de Agroprom, altijd zong oude pionier s songs rustig, zacht. Maar ik praat met de Zone. En ik nog steeds bang toen ze me beantwoordt.

Wij allen zijn slechts pionnen op de kaart van de Zone. Pionnen in het spel die we don t begrijpen, en don t zelfs proberen te begrijpen.Er zijn veel mensen in de zone al deze soldaten, riep uit alle van het land, wetenschappers, in een poging om fruit punch verzamelen in de test-buizen, bandieten en Madcaps, klaar om te doden voor sigaretten alles wat ze willen geld, ze vrezen, haat , branden met nieuwsgierigheid en afschuw, sterven, maar niemand, geen enkele man, zelfs niet proberen te luisteren.

En de Zone doodt mensen, die don t wil haar te luisteren. Het is alleen de manier van communicatie voor haar.

Lange tijd geleden dacht ik dat het iets is man couldn t maken en zelfs te begrijpen.

Nu weet ik dat ik verkeerd was. Ze stond te wachten toen ik heb het nemen van Ghost uit radioactieve hoopjes op de Dump, was ze te wachten toen ik ben al jacht op de bende van De gedwongen in Ghost City stond te wachten, want ik kon denken, want ik kon begrijpen.

Ze leeft nog, en ze heeft het hart.

Nu, na duizenden uren doorgegeven in de Zone, ik, die alles wat ik ooit netjes som geld wilden in banken in drie landen bereikt begrijpen, dat won t verlaat deze plek zo gemakkelijk. Ik kijk bij beginners en zie mezelf, ik heb verloren hier meer vrienden dan ik in mijn hele leven, ik doodde hier meer mensen dan in Afghanistan, en zelfs de bijnaam Strelok, die kreeg ik niet zo lang geleden, nu is inheems voor mij dan mijn naam.Op het eerste, ik wilde alleen maar om te overleven. Toen dacht ik dat ik kan hier weg lopen. Maar nu is het tijd voor mij om te weten wie en waarom dit alles geschapen. The Zone heeft een hart, heeft het s schepper en ik ll hem te vinden, vroeg of laat.

Een van de pionnen zal zijn eigen beweging te maken.