Lost Planet: Trag Zero. Het vullen van de spelers in op de gebeurtenissen voorafgaand aan die gevonden in de Xbox 360-tegenhanger, Lost Planet: Trag Zero heeft een zo-zo job als aanvulling op de snelle en bevredigende actie vond in zijn grote broer. Het is nauwelijks de slechtste game in de wereld, maar het doet dingen op die - soms - lijkt bijna nog erger: het is gewoon matig. De visuals zijn eenvoudig, het verhaal is vergeetbaar, en de gameplay is soms vervelend. Het slingert zich als een van die & quot; Ga hier en schiet wat in je weg & quot; soort games, dat is niet per se een slechte aspirarion voor een actie spel, maar in tegenstelling tot wat wordt gevonden op de console, het mist dat kinetische energie en het gevoel van urgentie dat de 360-versie zo leuk maakt. (We zijn niet het vergelijken van de mechanica, besturing, of visuals van mobiele game naar de Xbox 360 game met alle middelen. We strikt bespreken van het niveau van de boeiende en meeslepende spel.)Hoewel de visuals zijn eenvoudig, de omgevingen te beheren op een eerlijk werk te doen overbrengen van de sombere wereld die het spel speelt zich af in. Ze zijn niet schitterend met alle middelen, maar ze beheren vanuit teleurstellend in het oog te houden, met een ijzige toendra's geven manier om donkere interieurs. Anderzijds, de personages teleurstellend. Gale lijkt op een oude Commodore sprite, langzaam over de verschillende achtergronden, vechten monsters die ofwel zoals kwallen, pillbugs of sprinkhanen kijken. Door hun relatief kleine gestalte, je tegenstanders zijn niet zo intimiderend als Capcom waarschijnlijk gehoopt.Het spel mechanica bestaan uit het uitvoeren van over de kaart, het vinden van items om te helpen duidelijk je pad, terwijl het doden van elk monster in zicht. Combat bestaat uit het sproeien van kogels in verschillende wezens eenvoudigweg door een knop ingedrukt te houden. Een auto-aim pakt een groot deel van de speling. Het grootste probleem is het belachelijk traag tempo. In plaats van een agile hoofdpersoon, Gale wandelingen langzaam over de verschillende kaarten, waardoor het moeilijk om dingen interessant te houden. Een ander probleem is dat je moet kiezen tussen het verdedigen van jezelf, terwijl de resterende stilstaat of verplaatsen over het scherm om vijanden te ontwijken, het afschaffen van uw vermogen terug te vuren. Na het spelen van een shooter zo dynamisch als Mafia Wars Yakuza, het terugdringen van dit soort run-and-gun play is moeilijk.
Tussen de trage snelheid en het onvermogen om te draaien terwijl jezelf te verdedigen, zul je merken dat je sterven meer dan eens. Tot zijn eer, Lost Planet maakt gebruik van een degelijk systeem van gezondheidszorg, waar u gebruik maken van je energie om verloren vitaliteit te vullen. De energie die je hebt opgeslagen, wordt verzameld wanneer u een Akrid te doden, omdat ze vallen weinig pillen die kan worden omgezet in energie, zodat u hebt wat in wezen een tweede leven bar die kan worden opgeladen met elke kill die je krijgt.Als je sterft, moet je opnieuw beginnen vanaf het begin van een bepaald niveau; Geen leven, geen redt. Zoals sommige van de niveaus kan een tijdje duren (als gevolg van Gale's getreuzel mosey), zul je merken dat je steeds meer geïrriteerd dan u zou mogen; als het tempo een beetje sneller, misschien wat makkelijker om te gaan met zijn geweest. Met een spel als dit, zou men verwachten dat u misschien wel in staat om een handvol levens te krijgen met nog steeds, in de trant van de Sonics en Mario Bros. van de wereld, maar in plaats daarvan, we hebben iets dat vrij razend. Ach, c'est la vie.
Reacties niet gevonden